Konteksty

Istotą tej filozofii jest proste, matematyczne założenie-lepiej poświęcić(zabić) jedną osobę, żeby uratować sto istnień ludzkich

Dzieli ludzi na dwie grupy

1. „wszy ludzkie" (95% społeczeństwa), które sprawiają, że świat trwa ale nie popychają go do przodu. Dla nich zostały utworzone reguły, nakazy i zakazy społeczne, których musieli przestrzegać, bo inaczej spotykały ich konsekwencje.

2. „elita", „wybrani" to właśnie oni świat popychają do przodu i są ponad zasady, nakazy i reguły społeczne jeśli jest to jest potrzebne do osiągnięcia ich celu.

Myśl według niemieckiego filozofa z początku XIX wieku mówiąca że nie ma czegoś takiego jak dobro i zło. Jeśli jednostka jest na tyle silna, że może coś zrobić, ma racje, a jeśli natomiast nie ma dość siły, oznacza to, że nie miała prawa tego zrobić.

Miłość erotyczna i romantyczna

Miłosierdzie, jednej upadłej duszy nad drugą

Spowiedź Ks. Robaka po byciu postrzelonym przez Moskali. Spowiada się on Gerwazemu (klucznikoqi) wymawiając że tak naprawdę nazywa się Jacek Soplica i że był (fałszywym)najlepszym przyjacielem Stolnika, którego zabił po jego odmowie oddania mu ręki swojej córki(dostał od stolnika czarną polewkę). Opowiada także o tym jak doprowadził później swoją żonę do śmierci swoim alkoholizmem i niekochaniem jej. Po wieści, że Ewa wyszła za mąż udał się do Horeszków chcąc przeszkodzić w ślubie ale jednak niczego nie zrobił. Kiedy miał już odjechać wydawało mu się że Stolnik podnosi pięść na niego jakby w geście ostrzeżenia. Jacek Soplica łapie za broń i zestrzeliwuje dawnego przyjaciela. Później ucieka z kraju zostawiajac syna za sobą. Grzechy są mu wybaczone kiedy przychodzi pleban, oraz dowiaduje się że Stolnik Horeszka przed śmiercią mu wybaczył. Spowiedź Marmieładowa do Rodiona w której przyznaje się do moralnej klęski wynikającej z jego pijaństwa. W jego życiu niewiele jest okresów trzeźwości ale i alkohol nie przynosi mu zapomnienia. Jest pijakiem świadomym swojego uzależnienia i krzywd względem swoich bliźnich i rodziny spowodowanych uzależnieniem. Alkoholem próbuje się ukarać za owe krzywdy przez co wpada w błędne koło.

Postać kobieca, która pomimo swojego zajęcia(prostytucja) pozostaje czysta i niewinna i pomaga głównemu bohaterowi (np Sonia ze „Zbrodni i kary")

Chrystus wskrzesza go z martwych udowadniając, że dla Boga nie ma rzeczy niemożliwych.

Kluczowa ideologia szlachty polskiej, która rozwinęła się w okresie baroku i charakteryzowała się zachowaniem(sarmaci byli agresywni, bardzo łatwo było ich rozdrażnić, byli porywczy i mieli o sobie bardzo wysokie mniemanie, byli ksenofobami). W literaturze („Pan Tadeusz", „Potop", „Kordian") są przedstawiani jako główny powód upadku Rzeczypospolitej

Przekładanie interesu własnego nad ten narodowy)

postawa poświęcenia się albo przeciwstawienia się bogu(siłom wyższym)jednostki dla ludzkości, wyższej idei lub sprawy narodowej 1)działania Kordiana, tytułowy bohater utworu Juliusza Słowackiego jest gotowy poświęcić własne szczęście i życie dla dobra kraju. Nie odnajdując sposobu na uwolnienie narodu, decyduje się na zamordowanie cara. W samotności wyrusza do komnat władcy, jednak przed ostateczną zemstą opada z sił, traci zmysły i omdlewa. Bunt Kordiana przejawia się przede wszystkim w działaniu. Zdesperowany mężczyzna widzi, iż jego rodacy nie chcą wystąpić przeciwko carowi, dlatego decyduje się w pojedynkę zakończyć dramat narodu. 2)bunt Konrada w Wielkiej Improwizacji. Konrada cechuje chęć poniesienia najwyższej ofiary dla dobra narodu. Jest on gotów zbuntować się przeciwko Bogu, którego wzywa i do którego się porównuje. Wyraża wolę podzielenia się ze Stwórcą jego potęgą, chce sprawować władze na „rządem dusz" i wyzwolić swój kraj. 3)prometeusz który dał ludziom ogień i przez to spotkała go kara ze strony zeusa w postraci przywiązania do skaly i codziennej męki(ptak wyjadał mu wątrobę każdego ranka)